Ιδεολογία-θέσεις(κείμενο για φυλλάδια)

Ειναι εκατονταδες, ισως και χιλιαδες τα πραγματα που μπορουμε να κανουμε εδω και τωρα για να κανουμε τον κοσμο καλητερο και να αλληλοβοηθηθουμε και τα εχουμε τελειως υποτιμημενα. Οσων αφορα την δημιουργεια κα λειτουργεια των συμβουλιων, ειναι κατι που μπορει να γηνει εδω και τωρα. Ειναι κατι που νομιζω οτι θα ειναι οφελιμο ακομα και με το παρων συστημα. Απ'οσο ξερω στα πετραλωνα και στα εξαρχεια εχουν γηνει καποιες πρωτες κινησεις. Μενει λοιπον τα συμβουλεια και οι συνελευσεις να μαζικοποιηθουν (πραγμα που μπορει να γηνει μεσα απο μικρες επιτυχειες) και να επεκταθουν και σε αλλες περιοχες. Αν προχωρισει αυτο, τοτε θα μπορεσουν να λειτουργησουν ακομα και χωρις επανασταση ως pressure groups. Με λιγα λογια ειναι σημαντικο πλεονεκτιμα μια αυτοοργανωμενη δομη να πηγαινει σε καποιον δημαρχο ή βουλευτει και να λεει: Ειμαστε 2 χιλιαδες ψηφοφοροι, η εφαρμωζεις τις προτασεις μας ή δεν σε ξαναψηφιζουμε. Φυσικα μετα την επανασταση ο ρολος των συμβουλιων θα επισημοποιηθει και θα παρει κυριαρχο ρολο στην διακυβερνηση, αλλα μεχρι τοτε μπορουν να ασκουν πολιτικη πιεση και να πετυχουν αποτελεσματα βραχυπροθεσμα. Νομιζω οτι πρεπει να προηγηθει η δημιουργει συμβουλιων σε ολες τις γειτονιες και τους χωρους εργασιας και στην συνεχεια να γηνει η δημιουργεια του κομματος. Με λιγα λογια πρεπει να προηγηθει η αμεσοδημοκρατικη ληψη αποφασεων η οποια θα ειναι και αυτη που θα θεσει τις θεσεις του κομματος. Αυτο μου φαινεται και λογικοτερος σαν μηχανισμος εξελιξης επειδη εχει την δυνατοτητα να επεκταθει αυθορμητα χωρις κεντρικη ληψη αποφασεων και πολιτικης.

Η δικια μου ταπεινη αποψη ως schizomorph και τιποτα αλλο ειναι οτι ακομα και η πραξη του να δημιουργησουμε πολιτικο προγραμμα ειναι λαθος. Νομιζω οτι η προσοχη μας πρεπει να εστιαστει στο πως θα δημιουργησουμε ενα συστημα οπου οι πολιτες θα καλητερευουν ενεργα τις ζωες τους. Οπου οι αποφασεις θα βγαινουν απο την βαση. Κατι τετοιο δεν ειναι δυνατον να γηνει σε παγκοσμια κλιμακα αλλα σε μικρες κοινωτητες που θα λειτουργησουν σε πρωτη φαση μεσα ή παραλληλα με τον καπιταλισμο. Πρωταρχικος τους στοχος θα ειναι η δημιουργια μιας (μαλων πολλων)νεας δικαιας κοινωνιας και οχι η ανατροπη της παλιας. Στοχος θα ειναι η ενταξη στην νεα κοινωνια αυτων που δεν δεχτηκε η καπιταλιστικη κοινωνια. Αυτων που σημερα νοιωθουν κατατρεγμενοι και πολιτες δευτερης η και τριτης κατηγωριας. Οχι μονο αυτους, αλλα οποιονδηποτε σημεριζεται την δηκαιωσηνη και την ηθηκη της νεας κοινωνιας. Μελιγα λογια, να την κανουμε λιγοι λιγοι και ολο και πιο πολυ να αυτονομουμαστε. Ξεκινοντας απο κατω και δουλευοντας προς τα πανω. Η συγκρουση βεβαια ειναι αναποφευκτη αλλα μεχρι να ερθει δημιουργουμε ισχυρους κοινωνικους δεσμους και κινηματα που ξυπνανε σηγα σηγα τους νοικοκυραιους.

Υπ'οψην δεν μηλαω για μια συγκεκριμενη προδιαγεγραμμενη κοινωνια αλλα για 'θυλακες' διαφορετικοτητας μεσα στην υπαρχουσα κοινωνια. Ισως η λεξη ρογμες να ταιριαζει καλητερα απο το 'θυλακες'. Αυτες οι ρωγμες ουτος η αλλως δημιουργουνται αυθορμητα καθε φορε που ενα μερος των πολιτων παραμεριζεται και αδικειται. Εμεις πρεπει να προτεινουμε ενα συστημα αυτοοργανωσης και οχι μια πολιτικη κατευθηνση. Πρεπει να ειναι ενα συστημα που ο καθενας να μπορει να εφαρμωσει ξεκινωντας απο σημερα.

Το συστημα που προτεινω ειναι απλο.

1)Επικοινωνια μεταξυ ατομων που αντιμετωπιζουν κοινα προβληματα .

2)Δημιουργια συμβουλιων και working groups που αναλυουν τα κοινα προβληματα και αποφασιζουν δημοκρατικα τις λυσεις και τις ενεργειες που πρεπει να ακολουθηθουν.

3)Καταμερισμος εργασιων βασει των αποφασεων των συμβουλιων. Οσοι ανοικουν στην κοινωτητα, για να εχουν δικαιωμα ψηφου θα 'χρεωνονται' ενα μερος της εργασιας. Μπορουν να παραμεινουν στην κοινωτητα χωρις να εργαστουν αλλα χανουν το δηκαιωμα της ψηφου. Εξαιρουνται υπερηλικες, αναπηροι και παιδια. Αυτοι διατηρουν δηκαιωμα ψηφου χωρις να εργαστουν.

4)Κριση οσων ειχαν αναλαβει εργασιες απο τα συμβουλια ανα μικρα τακτα διαστηματα. Εξοστρακισμος (αρνιτικη ψηφος) για οσους δεν εκτελεσαν τις εργασιες που ανελαβαν. Ποινη ανα περιπτωση με πλειοψηφικη αποφαση του συμβουλιου.

Το παραπανω συστημα μπορει να εφαρμωστει και να δημιουργησει πολυμορφα κινηματα. Απο οργανωση γειτονιων και χωριων, χωρων εργασιας, διεκδικηση δηκαιωματων, συνδικαλισμος, εργασιακα, ομοφυλοφιλικα, οικολογικα κτλ. Παραμενω σ'ενα τοσο απλο συστημα επειδη δεν θελω να προκαταβαλω την πολιτικη κατευθηνση και τις αποφασεις που θα εβγαζε η καθε κοινοτητα.

Εχω την εντυπωση οτι αυτο που μετραει στην σημερινη παγκοσμιοποιημενη κοινωνια ειναι η δημιουργεια ρωγμων στο καπιταλιστικο συστημα και η επικοινωνια μεταξυ των ατομων με σκοπο την κατανοηση των πραγματικων αναγκων της ανθρωποτητας, πρωτα σε τοπικο, και στη συνεχεια σε παγκοσμιο επιπεδο. Ζουμε μεσα σε μια απομονωτικη καπιταλιστικη κοινωνια και κυνηγαμε πλαστες αναγκες. Προταρχικος σκοπος ειναι να καληφθουν οι βασικες αναγκες για ολη την ανθρωποτητα. Τροφη, καθαρο νερα και στεγη σε ολους (μα ολους)πριν παμε παρακατω. Σε δευτερη φαση μορφωση και παιδεια σε ολους, περιλαμβανωμενης καλητεχνικης και πολιτικης παιδειας. Αφου καληφθουν οι δυο πρωτες φασεις, και μονο τοτε μπορουμε να μηλησουμε για πραγματικη δημοκρατια ή για πραγματικο κομμουνισμο ή για πραγματικη αναρχια.

Παρατηρω τους πολυδιαβασμενους συνομηλητες στο θρεντ (αλλα και στο υπολοιπο φορουμ)να εστιαζουν την προσοχη τους σε πολυπλοκες πολιτικες εννοιες, σε τακτικες για την ανατροπη και σε συγκρουσεις με τον καπιταλισμο. Και σας ρωτω ενα πραγμα: τι καναμε σημερα για να βοηθησουμε την κοινωνια γυρω μας; Τι καναμε σημερα για τους μεταναστες, τα θηματα της αστυνομικης βιας, τα θηματα της φτωχειας, τους ανεργους και τους αναπηρους; Γενικα για ολα τα θηματα του καπιταλισμου. Πιθανοτατα δεν καναμε τιποτα. Και αν εστω βαλαμε λιγο το μυαλο μας να λειτουργησει για να φαντασουμε πως θα αλλαξουμε την κοινωνια(το θεμα αυτου του θρεντ), παλι καλα γιατι οι περισσοτεροι δεν εκαναν καν αυτο...

Αν ειναι να μηλησουμε για κομμα λοιπον, και αν θελουμε (ή θελετε) αυτο το κομμα να εχει ευρεια αποδοχη, θα πρεπει να παραγει κοινωνικο εργο. Οχι απλα να κανει αντιπολιτευση. Να ενδιαφερεται πρωτα εμπρακτα για την κοινωνια και μετα να ζηταει την ψηφο. Να μην εχει μονο τον τηλεοπτικο και ραδιοφωνικο σταθμο(βλ ΚΚΕ ΛΑΟΣ κτλ.) για να προπαγανδιζει τις αποψεις του αλλα και νοσοκομεια, φτωχοκομεια και γενικα κοινωνικες υποδομες που θα ανταγωνιζονται τις κρατικες. Εστω και σε μικρη κλιμακα. Γιατι κανενα κομμα δεν εχει κοινοτητα για ναρκωμανεις οπου θα τους παιρνει απο τα ναρκωτικα και να τους εκπαιδευει να διεκδικουν την ζωη τους; Γιατι κανενα κομμα δεν ζηταει λεφτα απο τους ψηφοφορους του για να φτιαξει ενα ταμειο που θα παρεχει αλληλεγγυη σε απολυμενους; Προσωπικα μου φαινεται ανηθικο και υποκριτικο να συζηταμε τι θα κανουμε οταν παρουμε την εξουσια οταν δεν νοιζομαστε να δωσουμε τον ιδιο αγωνα σημερα σε προσωπικο επιπεδο, βοηθοντας τους γυρω μας, και σε κομματικο επιπεδο προσφεροντας κοινωνικο εργο.

Συμβουλια και συνελευσεις υπαρχουν αυτη τη στηγμη που μηλαμε. Συνελευσεις κατοικων, συνελευσεις μαθητων και φοιτητων, συνδικαλιστικες συνελευσεις κτλ. Η αριστερα συνηθως βρησκεται κοντα σ'αυτες τις συνελευσεις και σ'αυτους τους 'μικρους αγωνες'. Βλεπε διοδια, εκπαιδευτικες διεκδικησεις, συνδικαλιστικες διεκδικησεις, τον αγωνα των εξαρχιωτων εναντια στην αστυνομοκρατια κτλ.

Μια πολυ αξιοπρεπης σταση της αριστερας θα ηταν αντι να στηριζει απλα αυτους τους 'μικρους αγωνες', να προτεινει στους εκαστωτε αγωνιστες ενα ολοκληρωμενο συστημα ληψεως αποφασεων και ενα ολοκληρωμενο συστημα δυκτιωσης και συντονισμου κινησεων αλληλεγγυης. Επισεις η αριστερα κατα την γνωμη μου θα επρεπε να λαμβανει πολυ σοβαρα υπ'οψην της τις αποφασεις τετοιων συνελευσεων και να τις χρησημοποιει ως καθοδηγητικες γραμμες. Αυτο που φαινεται αυτη την στηγμη απο τους αγωνες στις γειτονιες ειναι οτι η αριστερα ερχεται πολλες φορες να 'καπελωσει' να χρησημοποιησει πολιτικα ή και να κατευθηνει τους 'μικρους τοπικους αγωνες'. Εγω ζηταω το αντιθετο, η αριστερα να κατευθηνεται απο τα συμβουλια των κατοικων.

m4trix87 wrote:Εκτός από το ότι η άμεση δημοκρατία δεν έχει να κάνει με αναρχία.

Ο αναρχισμός περιέχει την άμεση δημοκρατία ως συστατικό του στοιχείο,αφού έτσι διασφαλίζεται από την μία μη-ιεραρχικότητα,αλλά από την άλλη κοινή φωνή και πράξη-αποφάσεις της πλειοψηφίας.

Αν δεν έχεις καν άμεση δημοκρατία-δηλ ψηφοφορίες-τότε δεν έχεις αναρχία,αλλά χάος,δηλ ο καθένας κάνει ότι θέλει-παραβιάζοντας και τα δικαιώματα των άλλων άμα τύχει και μπορεί-κάτι που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε κυριαρχία των ισχυρών(κατ ακρίβεια το χάος είναι πολύ πιο κοντά σε καπιταλισμό στα αρχικά στάδια του παρά σε αναρχία)